Helaas was het restaurant al dicht toen we daar aankwamen. We zijn naar de balie gelopen om te vragen of we nog ergens ander konden eten want we hadden er niet op gerekend dat het restaurant al om 2 uur 's middags dicht zou gaan. Helaas hadden ze alleen nog een snoepautomaat in het gebouw, maar we konden wel de Crew car meenemen als we wilden! Gratis! Ze wilden alleen een kopie van Maurits' rijbewijs en daarna wees ze ons de weg naar een winkelcentrum waar wat restaurantjes zaten. We verwachtten niet veel van de gratis auto, maar eenmaal op de parkeerplaats aangekomen stond daar een nieuwe 3,8 liter Pontiac Grand Prix met 303 paarden onder de motorkap te glimmen. Nice! We mochten de auto max een uur meenemen, maar veel meer tijd dan een half uurtje hadden we eigenlijk niet. Gelukkig schoot die auto weg als een raket als je het gaspedaal ook maar lichtjes aaide met je voet! We hebben even snel een broodje gehaald bij de Subway en een koffie bij de Starbucks en zijn weer teruggereden naar het vliegveld.
Verder zijn we natuurlijk zaterdag avond nog even gaan stappen in Tempe.
Vandaag stonden Maurits en ik achter elkaar gepland. Zodoende konden we dus lekker ver weg navigeren en hebben we ervoor gekozen dat we naar Lake Havasu City gingen. Ik zou de heenweg vliegen en plannen en Maurits de terugweg. Het eerste deel van de vlucht was IFR. Dat wil zeggen dat je een kap op krijgt waardoor je niet naar buiten kan kijken, maar alleen je instrumenten kan zien, net alsof je in een wolk zit en niet verder kan kijken dan de cockpitruit. Best lastig even aan het begin!
Na een uur vliegen was ik aangekomen bij Wickenburg, vlak bij Lake Pleasant, en mocht de kap af. Vanaf hier ging mijn VFR vluchtplan in en moest ik weer naar buiten kijken om de weg te vinden. De route was erg mooi! Het laaste stuk van de route vlogen we door een canyon met steile rotsen heen richting het stuwmeer. Boven de dam maakte ik een bocht naar rechts richting het noorden, waar de stad ligt. Eenmaal aangekomen zijn we even koffie gaan drinken en werd het vliegtuig weer vol getankt.
Op de terugweg heb ik nog meer van het uitzicht kunnen genieten. Heerlijk om te zien dat er nog zulke grote stukken onbewoond gebied bestaan in de wereld! Soms zie je een huis helemaal in het midden van een grote zandvlakte en je vraagt je af wat voor idioot er nu midden in de woestijn gaat wonen, 50 km van de bewoonde wereld!
Morgen heb ik nog een solovlucht en dan woensdag als het goed is mijn D24 check. Dat is een soort van praktijkexamen met een andere instructeur. Best lastig nog want er word heel veel van je verwacht bij zo'n check! Voordat je weg mag krijg je ook nog een keer een mondeling examen, dus er moet nog veel geleerd worden bij het zwembad!
2 opmerkingen:
Leuk die verhalen die je schrijft. Ben ik blij mee. En ik geniet ook van de foto's. Kan ik met je meeleven. Hartstikke fijn. Geniet er van terwijl je leert! Veel plezier! mam
Wat een auto!:) En wat erg dat je ook nog moet leren... bij het zwembad... :P Je blog is super! Toch wel een beetje jaloers!
Gr, René
Een reactie posten